gemaakt voor het lopen?
Blijkbaar ben ik niet "gemaakt" voor lange-afstandslopen, althans niet volgens de boekjes.
Ik heb geen ranke, slanke benen. Ik heb de geweldige gespierde sprinterskuiten van mijn vader geërfd.
Ik ben niet super-loop-mager, ook het graag eten heb ik van mijn vader geërfd.
Maar lopen op zich heb ik wel met de paplepel meegekregen. Mijn vader liep al sinds ik het me herinner en mijn moeder is ook een marathonloopster. Ik heb al van jongs af aan gezien hoe mijn ouders 's avonds nog vertrokken in het donker om hun training af te werken. Ze zijn beiden actief (geweest) in een atletiekclub en ons zondagochtendritueel bestond uit naar de trainig gaan. De liefde voor sport is me dus niet vreemd.
En toch... na een jeugd van zevenkampen en hordenlopen (lees: korte spieren, op de 800 meter na) heb ik lang stilgezeten. Het leek me maar niet te lukken om het lopen terug op te pakken. Het bleef bij 1 keer gaan lopen, om het dan weer op te geven.
Want starten met lopen is NIET LEUK. Laat niemand je iets anders wijsmaken. De training naar de eerste 5 km duurt heeeeeeeel erg lang (10 weken is lang als je iets moet volhouden). Beginnen lopen is enkel en alleen een kwestie van mentale kracht. Je neemt jezelf voor om te gaan lopen, legt je kleren klaar, trekt ze aan, en gaat lopen. Regen, sneeuw, wind, hagel, dat doet er niet toe. Kinderen? neem een babysit. Vermoeiende dag gehad? Des te beter, dan zal lopen je deugd doen. Je hebt geen tijd? Maak het een priori-teit. Het is donker buiten? Loop dan in de stad, waar veel volk is. Het is te koud (ja, lopen doe je ook in de winter)? Trek dan warme kleren aan :-)
De enige goede reden om niet te gaan lopen is koorts. Verder kan je perfect met oorpijn, keelpijn en andere denkbeeldige kwaaltjes naar buiten.
En de eerste 5 km worden er 6,7,8...10, waarna een halve en volle marathon ineens niet meer zo ver lijken.
Nee, ik ben niet "gemaakt" voor het lopen, ik loop in het laatste deel van het pak. Mijn tijden blijven voor de ranke, slanke lopers erg traag. Maar ik ben wel degelijk een loper. Ik ben een loper sinds ik de beslissing nam om te gaan lopen. Hoe snel of hoe traag ik loop maakt niet uit, want aan de finish is iedereen altijd een winnaar...
Ik heb geen ranke, slanke benen. Ik heb de geweldige gespierde sprinterskuiten van mijn vader geërfd.
Ik ben niet super-loop-mager, ook het graag eten heb ik van mijn vader geërfd.
Maar lopen op zich heb ik wel met de paplepel meegekregen. Mijn vader liep al sinds ik het me herinner en mijn moeder is ook een marathonloopster. Ik heb al van jongs af aan gezien hoe mijn ouders 's avonds nog vertrokken in het donker om hun training af te werken. Ze zijn beiden actief (geweest) in een atletiekclub en ons zondagochtendritueel bestond uit naar de trainig gaan. De liefde voor sport is me dus niet vreemd.
En toch... na een jeugd van zevenkampen en hordenlopen (lees: korte spieren, op de 800 meter na) heb ik lang stilgezeten. Het leek me maar niet te lukken om het lopen terug op te pakken. Het bleef bij 1 keer gaan lopen, om het dan weer op te geven.
Want starten met lopen is NIET LEUK. Laat niemand je iets anders wijsmaken. De training naar de eerste 5 km duurt heeeeeeeel erg lang (10 weken is lang als je iets moet volhouden). Beginnen lopen is enkel en alleen een kwestie van mentale kracht. Je neemt jezelf voor om te gaan lopen, legt je kleren klaar, trekt ze aan, en gaat lopen. Regen, sneeuw, wind, hagel, dat doet er niet toe. Kinderen? neem een babysit. Vermoeiende dag gehad? Des te beter, dan zal lopen je deugd doen. Je hebt geen tijd? Maak het een priori-teit. Het is donker buiten? Loop dan in de stad, waar veel volk is. Het is te koud (ja, lopen doe je ook in de winter)? Trek dan warme kleren aan :-)
De enige goede reden om niet te gaan lopen is koorts. Verder kan je perfect met oorpijn, keelpijn en andere denkbeeldige kwaaltjes naar buiten.
En de eerste 5 km worden er 6,7,8...10, waarna een halve en volle marathon ineens niet meer zo ver lijken.
Nee, ik ben niet "gemaakt" voor het lopen, ik loop in het laatste deel van het pak. Mijn tijden blijven voor de ranke, slanke lopers erg traag. Maar ik ben wel degelijk een loper. Ik ben een loper sinds ik de beslissing nam om te gaan lopen. Hoe snel of hoe traag ik loop maakt niet uit, want aan de finish is iedereen altijd een winnaar...
Merci zuske!
BeantwoordenVerwijderenGeeft me wat peptalk om de eerste postnatale km erdoor te sleuren...
Maareuh, misschien hbbn ervaren-rotten-lezers wel tips voor een goeie loopbuggy? Zou de looppap ook aan ons patéke willen doorgeven...
Liesje
Heel mooi schrijfstuk, Tineke. Heb ervan genoten, en btw: ook van het lopen in mijn betere jaren. Zou bijna terug de draad .... We zien wel wat de toekomst brengt.
BeantwoordenVerwijderen