Surrender, overgave... een gave

 

Ik lig al meer dan een week in de zetel. Met een stevige griep aka Corona

Alsof nen buldozer over mij heen heeft gereden.

Zoals gebruikelijk ging ik in verzet. Ik zou na 3 dagen wel beter zijn, dacht ik. Ik belde mijn huisarts (die me ondertussen al wat kent) en die schreef meteen een week voor. Gelukkig maar, want op dag 7 hing de rook nog stevig boven mijn hoofd. Voor netflix tips: I'm your woman :-) 

Ze zeggen dat je lichaam je een signaal geeft door ziek te zijn.  En het eerst signaal is simpel: er is een virus, die is mijn lichaam binnengekomen en mijn lichaam weert zich. En dan ben je ziek. 

Het tweede is een signaal dat mijn lichaam me al meer dan een half jaar geeft: Tineke, je mag loslaten. Je mag je overgeven. 

En het zotte is, ik dacht dat ik dat wel kon: Controle loslaten, in overgave gaan. En daar ligt het hem. Ik DENK het. 

Ik denk dat ik me kan overgeven  maar wil wel day het zo snel mogelijk achter de rug hebben. Want we moeten ons weren, we moeten ertegenaan gaan. Er kan geen 'ziek zijn' bestaan en een rouwproces moet een einde hebben. We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen opstaan en weer doorgaan. 

En dat heb ik niet zomaar verzonnen. Dat zit in onze cultuur verweven. Ik krijg lieve berichtjes met de beste wensen en een 'spoedig' herstel. We wensen elkaar toe zo snel mogelijk te genezen. En we wensen elkaar toe om het 'een plaats' te geven of 'erover' te geraken.  Maar waarom toch? 

Dat we iemand een herstel toewensen lijkt me logisch. Maar waarom moet dat allemaal zo rap mogelijk? Misschien wel omdat het lastig is om iemand te zien afzien, niet? 

Het gewoon 'zijn' bij de koorts, het hoesten, de rochels, de tranen, de onmacht, de kwaadheid, en welke moeilijker dingen er ook zijn, dat is overgave. En dat geldt zowel voor het letterlijke ziek zijn, alsook voor al die figuurlijke vormen van loslaten. Dat doe je niet eventjes snel. Je raakt er niet 'over'. Je 'fixt'dat niet efkes snel.  Je gaat in overgave. In overgave met jezelf en anderen. En je ontvangt met open hart de collect and go en chocomousse die gebracht wordt, je ontvangt de liefde in elk bericht van samen zitten met jou. 

Er is maar 1 manier, en dat is er dwars doorheen. 





Reacties

Populaire posts van deze blog

Vaseline: mijn beste vriend in tijden van...

the art of jogging - luisteren naar je hart