Het zalige niets doen


Het is te warm. Te warm om te lopen. Te
Warm om te wandelen zelfs. Het enige plan dat me enigzins in koelte kan doen trainen is smorgens in de hele vroege vroegte opstaan. 

En laat dat nu juist hetgeen zijn waar ik nu geen zin in heb. Nu de vakantie is ingeluid, mijn werk aan de kant wordt geschoven en ik geniet van warme avonden met het lief en de kinderen (die in bed liggen)

Je kan me moeilijk van luiheid beschuldigen. Ik loop graag. Maar te grote hitte maakt van deze loopmens een loom mens. Het mag vriezen dat het kraakt, ik loop in elke kou. 
Maar hitte is niet mijn ding. 

Dus nemen we een pauze, van enkele dagen. Totdat het ons teveel wordt. Totdat de loopkriebel te erg begint te jeuken. En we, hoe warm het ook mag zijn, terug gaan lopen.  

Reacties

Populaire posts van deze blog

Surrender, overgave... een gave

Vaseline: mijn beste vriend in tijden van...

the art of jogging - luisteren naar je hart