Tineke: Life as I know it

Een wijze man stuurde me deze woorden: “Watch your thoughts; they become words. Watch your words; they become actions. Watch your actions; they become habit. Watch your habits; they become character. Watch your character; it becomes your destiny.” Lao Tzu Ik deel jullie graag in mijn gedachten, ik maak er woorden van en zal ze omzetten in actie. Ik hoop dat ik er een gewoonte van kan maken... Mijn uiteindelijk bestemming is nog een raadsel :-) En aldus waag ik me aan een experiment(je), geïnspireerd door Tim Ferriss Het doel: sterker worden en spieren kweken. Waarom? Omdat het fucking gezond is voor lichaam en geest en ik er beestig goed uit wil zien (hoe oppervlakkig kan een mens zijn :-) En ook: omdat ik merk dat ik dan minder blessures heb bij het lopen. Maaaaaaaar: ik wil er een minimum aan moeite in steken. Want ik blijf een luie trees (heb ik al verteld dat ik de lift neem op mijn werk, 2 verdiepingen, mijn collega's geloven hun ogen niet) Ik wil een punt mak

Even adem ingehouden. Zo gaat dat, als het leven je een draai geeft. Maar dan ook weer uitademen. Soms komt alles op 1 of andere manier op het juiste moment samen, voor mijn lijf dan toch. De tijd was rijp: voor een nieuwe leven en een nieuw lijf. Een nieuwe manier van leven die ook perfect bij me past. Wie mij nu al een tijdje kent, weet dat ik al menigmaal geprobeerd heb mijn knappe, edoch uitdijnenende, billen in toom te houden. Maar ik heb gemerkt dat brood, pasta, rijst, patatjes en bijhordende insulineschommelingen, heel veel invloed hebben op mijn vetopslag. Soit, lang verhaal kort, sinds kort ben ik behoorlijk tevreden met mijn nieuwe ik en hoop ik het nog meer te zijn binnen enkele maanden Daarom: aan iedereen die heel graag eet en heel graag veel eet: lees " the four hour body " van timothy ferriss en doe wat erin staat. Geloof me, het werkt zo gemakkelijk dat ik kwaad ben op mezelf dat ik het niet eerder deed. Of ik was nog nooit de man tegengekomen om h

Alles voelt anders in een ander licht.... Zoals die 6 km van gisteren. Na een inactiviteit van 3 weken, 6 km zonder pijn kunnen lopen lijkt alsof je zweeft, maar dan met heel veel moeite natuurlijk (caroline en ik liepen te zuchten terwijl natuurtalent shirley maar bleef kletsen). Het is  alsof je dan pas echt kan waarderen hoe het voelt om te lopen zonder pijn. En of het dan 6 km is of een marathon, dat maakt ineens helemaal niet meer uit. Als ik maar kan lopen. En zo gaat het ook met liefhebben. Ik ben er eentje, een liefhebber. Ik heb mensen lief op een manier die ik nooit had gekend. In het licht van verlies van liefde leert men veel andere liefdes kennen die je voordien niet zag. Dus dank je, iedereen die ik mag liefhebben. Het is een voorrecht om het te mogen en te blijven kunnen. Ik weet nu dat ik eeuwig en altijd zal graag zien. En daarom, om zeker niet onder te doen voor de trend van deze blog, die meliger en meliger dreigt te worden: dit liedje is voor iedereen die ik

Winterlopen bij -10 graden thermisch ondergoed en warme vriendschap krakende loop-passen ijskristallen koude ijle lucht met blozende kaken en het allerbeste een lijf dat uren later zingt en zindert wanneer lopen we weer?

De mai thai in antwerpen, op een koude vrijdagavond in goed gezelschap met als voorgerecht... Tom Kha Gai... Ik zal niet beweren dat ik een specialist ben op gebied van thais eten. Maar ik heb nu toch al menig tom kha gai (thaise kokossoep met kip en galangal als belangrijkste ingrediënten) gegeten en ook gemaakt. Gemaakt in de zin van helemaal from scratch, een heerlijk pruttelende kokossoep waar je geduldig (want veel snijwerk) alle ingrediënten aan toevoegt. Ik heb natuurlijk ook alle mogelijks zakjes en pastas uitgeprobeerd voor als ik minder tijd kan maken. En ik neem ook vaak als voorgerechtje deze soep, gewoon omdat ik ze lekker vind. Ze geeft meestal een indicatie voor wat erna zal komen in een thais restaurant. En deze was... de lekkerste die ik al had! Op de chili-olie na, die verraadt dat ze het toch wat sneller willen aanpakken (origineel laat je de chili zelf lekker lang meepruttelen in de soep en haal je ze erna uit), maar de consistentie (net romig genoeg) en de