koudwatervrees: dan maar een marathon
Koudwatervrees...
Mijn laatste wedstrijd was in september en ik ben even heel erg 'out' geweest.
Herbeginnen is altijd moeilijk, niet omdat het fysiek zwaar is, maar vooral mentaal.
Want ik loop niet meer zo 'snel' (als het al snel was, want ik ben de ultieme trage loper), en ik verwacht weer veel te veel van mezelf.
Dus... koudwatervrees. What to do about it? Gewoon dan maar in het koude water springen
Een onnozele vergissing heeft me gebracht bij een marathon... over 6 weken.
Jawel, ik heb mezelf in de nesten gewerkt, ik ben weer beginnen lopen met kerst en midden april plan ik een nieuwe marathon. Korte pijn, grote zottigheid. Kwestie van de lente vrolijk te beginnen. Of minder vrolijk. Maar zeker heel erg pijnlijk :-)
Soit, ik denk altijd: elke marathon begint bij een eerste kilometer, een eerste mijl, een eerste uur. En elke stap, strompeling, struikel... brengt me dichter bij mijn doel... de marathon van Zeeuws Vlaanderen. Goed voor de kuiten want veel op onverharde ondergrond.
De komende 6 weken zijn 1 en al focus en 1 en al koudwatervrees.
Geen alcohol meer tot aan de marathon. Wie mij als bob wil inhuren, bel maar. En er zal 1 nuchter dame staan op de markt in lokeren als ze de bekerfinale winnen... Een mens moet er iets voor over hebben.
Ter info: mijn loopvolume per week is momenteel... 30 km. Veeeeel te weinig dus. Ik zal het op karakter moeten doen :-) De voorbereiding is een a la minute samengesteld allegaartje van een vleugje Steffny (marathongoeroe) en een snuifje koppigheid van mezelf. En ik weet, als ik deze rakker uitloop, dan kan écht IEDEREEN een marathon uitlopen.
Ik dank alvast de geweldige supporters die tegen beter weten in zeggen dat het ik die marathon zonder probleem zal uitlopen... A walk in the park...
Mijn laatste wedstrijd was in september en ik ben even heel erg 'out' geweest.
Herbeginnen is altijd moeilijk, niet omdat het fysiek zwaar is, maar vooral mentaal.
Want ik loop niet meer zo 'snel' (als het al snel was, want ik ben de ultieme trage loper), en ik verwacht weer veel te veel van mezelf.
Dus... koudwatervrees. What to do about it? Gewoon dan maar in het koude water springen
Een onnozele vergissing heeft me gebracht bij een marathon... over 6 weken.
Jawel, ik heb mezelf in de nesten gewerkt, ik ben weer beginnen lopen met kerst en midden april plan ik een nieuwe marathon. Korte pijn, grote zottigheid. Kwestie van de lente vrolijk te beginnen. Of minder vrolijk. Maar zeker heel erg pijnlijk :-)
Soit, ik denk altijd: elke marathon begint bij een eerste kilometer, een eerste mijl, een eerste uur. En elke stap, strompeling, struikel... brengt me dichter bij mijn doel... de marathon van Zeeuws Vlaanderen. Goed voor de kuiten want veel op onverharde ondergrond.
De komende 6 weken zijn 1 en al focus en 1 en al koudwatervrees.
Geen alcohol meer tot aan de marathon. Wie mij als bob wil inhuren, bel maar. En er zal 1 nuchter dame staan op de markt in lokeren als ze de bekerfinale winnen... Een mens moet er iets voor over hebben.
Ter info: mijn loopvolume per week is momenteel... 30 km. Veeeeel te weinig dus. Ik zal het op karakter moeten doen :-) De voorbereiding is een a la minute samengesteld allegaartje van een vleugje Steffny (marathongoeroe) en een snuifje koppigheid van mezelf. En ik weet, als ik deze rakker uitloop, dan kan écht IEDEREEN een marathon uitlopen.
Ik dank alvast de geweldige supporters die tegen beter weten in zeggen dat het ik die marathon zonder probleem zal uitlopen... A walk in the park...
Zal ik meedoen? ;)
BeantwoordenVerwijderenHeel veel succes hé, maar ach, in die nieuwe loopoutfit kan dat alleen maar goed uitpakken!
BeantwoordenVerwijderen