ik ben verliefd
Beste lezers, (ik vermoed dat jullie met 5 zijn :-)
het moet van mijn hart, want het loopt ervan over.
Ik ben verliefd...
Ik heb het zwaar te pakken. Ik kan er niet over zwijgen, zou het aan elke mens die mijn pad kruist willen vertellen, ik voel de kriebels in mijn buik als ik eraan denk en vooral, ik wil nog, en het liefst heel snel...
trailrunnen
Ik wist dat het leuk was, ik heb al eerder omhoog en naar beneden gelopen in Zwitserland. Maar toen dacht ik dat het een toevalstreffer was, een one-night-stand sort of speak.
Maar het is vandaag duidelijk gebleken: ik ben een hopeloos geval van madly, over mijn oren, stapelzotte verliefdheid.
Een oudere wijze man zei me vooraf dat je geen muziek nodig hebt om te trailrunnen. Voor een muziek-loper als ik is dat moeilijk te geloven. Hij vertelde ook dat de sfeer bij een trailrun helemaal anders was, veel intiemer. Hij zei ook dat je de neiging hebt om anderen voor je te willen inhalen, dat je wil het gevoel hebt dat je vliegt. En ook dat je na 1 rondje nog 1 zou willen lopen.
Ik geef het echt niet graag toe, maar hij had overschot van gelijk.
Dus ik op pad met Nathalie, loop- en ook naast het lopen ook-maat naar Kluisbergen aan -1 graden celcius. De zon scheen, en we giechelden nerveus terwijl we de juiste parking zochten. Slechts een 170 tal deelnemers, en ziedaar de intieme sfeer. Meer werden niet toegelaten, het parcours kan niet zoveel mensen tegelijk aan. Niet dat wij veel last hadden van teveel volk op onze weg, maar ik kan me voorstellen dat het in het begin wel even je plaats zoeken is als je vooraan loopt.
Maar het was niet het aantal deelnemers die het hem deed, maar meer de mensen zelf. Iedereen lijkt iedereen te kennen, iedereen groet elkaar hartelijk, het lijkt wel een familie, die trailrunners. Het gaat er allemaal heel gemoedelijk aan toe.
De start is ook lekker ontspannen. Tijdens de "breefing" wordt nog eens uitgelegd... ja wat eigenlijk? Ik heb er niets van begrepen, de micro stond wat te zacht, maar dat leek niemand echt te deren. Volg de pijltjes is de belangrijkste boodschap. De start was ook gemoedelijk, rustig, geen gedrum, geen gedoe, nog eventjes kletsen en dan aftellen en starten. Want waar is een startschot eigenlijk voor nodig?
En het beste moest nog komen: lopen door een uitgestrekt bos, omhoog en omlaag, uitglijden, jezelf weer in handen nemen, en hop weer verder. Beklimmingen zijn uitdagingen, en afdalingen nog meer want je wil profiteren van je snelheid en die heuvel afscheuren. En ja, ik wilde de vrouw voor me heel graag inhalen en soms lukte het zelfs. En ja, na 1 ronde was de verleiding heel groot om nog een rond te willen lopen. Ik geef het heel graag toe.
Maar geen zorgen, er komen er meer, en ik zal erbij zijn. Want genieten, daar loop je niet van weg, daar wil je heel graag voor lopen.... en de trailrunwedstrijdkalender ziet er veelblovend uit!
Dank je Nathalie! En dank je ook een beetje, oude wijze man... ik zal niet meer zo snel twijfelen aan je woorden.
het moet van mijn hart, want het loopt ervan over.
Ik ben verliefd...
Ik heb het zwaar te pakken. Ik kan er niet over zwijgen, zou het aan elke mens die mijn pad kruist willen vertellen, ik voel de kriebels in mijn buik als ik eraan denk en vooral, ik wil nog, en het liefst heel snel...
trailrunnen
Ik wist dat het leuk was, ik heb al eerder omhoog en naar beneden gelopen in Zwitserland. Maar toen dacht ik dat het een toevalstreffer was, een one-night-stand sort of speak.
Maar het is vandaag duidelijk gebleken: ik ben een hopeloos geval van madly, over mijn oren, stapelzotte verliefdheid.
Een oudere wijze man zei me vooraf dat je geen muziek nodig hebt om te trailrunnen. Voor een muziek-loper als ik is dat moeilijk te geloven. Hij vertelde ook dat de sfeer bij een trailrun helemaal anders was, veel intiemer. Hij zei ook dat je de neiging hebt om anderen voor je te willen inhalen, dat je wil het gevoel hebt dat je vliegt. En ook dat je na 1 rondje nog 1 zou willen lopen.
Ik geef het echt niet graag toe, maar hij had overschot van gelijk.
Nathalie and me |
Dus ik op pad met Nathalie, loop- en ook naast het lopen ook-maat naar Kluisbergen aan -1 graden celcius. De zon scheen, en we giechelden nerveus terwijl we de juiste parking zochten. Slechts een 170 tal deelnemers, en ziedaar de intieme sfeer. Meer werden niet toegelaten, het parcours kan niet zoveel mensen tegelijk aan. Niet dat wij veel last hadden van teveel volk op onze weg, maar ik kan me voorstellen dat het in het begin wel even je plaats zoeken is als je vooraan loopt.
Maar het was niet het aantal deelnemers die het hem deed, maar meer de mensen zelf. Iedereen lijkt iedereen te kennen, iedereen groet elkaar hartelijk, het lijkt wel een familie, die trailrunners. Het gaat er allemaal heel gemoedelijk aan toe.
De start is ook lekker ontspannen. Tijdens de "breefing" wordt nog eens uitgelegd... ja wat eigenlijk? Ik heb er niets van begrepen, de micro stond wat te zacht, maar dat leek niemand echt te deren. Volg de pijltjes is de belangrijkste boodschap. De start was ook gemoedelijk, rustig, geen gedrum, geen gedoe, nog eventjes kletsen en dan aftellen en starten. Want waar is een startschot eigenlijk voor nodig?
En het beste moest nog komen: lopen door een uitgestrekt bos, omhoog en omlaag, uitglijden, jezelf weer in handen nemen, en hop weer verder. Beklimmingen zijn uitdagingen, en afdalingen nog meer want je wil profiteren van je snelheid en die heuvel afscheuren. En ja, ik wilde de vrouw voor me heel graag inhalen en soms lukte het zelfs. En ja, na 1 ronde was de verleiding heel groot om nog een rond te willen lopen. Ik geef het heel graag toe.
Maar geen zorgen, er komen er meer, en ik zal erbij zijn. Want genieten, daar loop je niet van weg, daar wil je heel graag voor lopen.... en de trailrunwedstrijdkalender ziet er veelblovend uit!
Dank je Nathalie! En dank je ook een beetje, oude wijze man... ik zal niet meer zo snel twijfelen aan je woorden.
Zei uw man plotseling dat hij wil scheiden en u wilt dat u teruggaat als er nog liefde in het gezin is? Zoek dan niet meer, want Dr. Ajayi, de grote betoverer, is degene voor jou. Van beroep ben ik bankier, toen mijn huwelijk van 7 jaar crashte, brak dit echt mijn hart en beïnvloedde zelfs mijn baan omdat ik altijd dacht en niet concentreerde. Ik hou echt van mijn man, dus zoek ik naar manieren die ik kan gebruiken om hem terug te krijgen nadat ik ongeveer vijf maanden apart heb gewoond. Ik kwam een getuigenis van een man tegen die zei dat hij een baanpromotie kon krijgen met de hulp van de geweldige spell-caster Dr. Ajayi, dus nam ik zijn contact op en nam contact met hem op.Ik legde hem huwelijksproblemen uit en hij verzekerde me dat het goed zou komen beter voor mij, maar vertelde wat dingen die gedaan moesten worden om mijn doel te bereiken, ik volgde zijn instructies en vandaag leef ik weer gelukkig met mijn man, hij is echt een geweldige man en gezegend door zijn goden. Neem contact op met Dr. Ajayi voor alle soorten levensproblemen op zijn Viber- of WhatsApp-nummer: + 2347084887094 of e-mail: drajayi1990@gmail.com je zult er geen spijt van krijgen hem te ontmoeten.
BeantwoordenVerwijderen