Tineke: Life as I know it

Beste lezers, (ik vermoed dat jullie met 5 zijn :-) het moet van mijn hart, want het loopt ervan over. Ik ben verliefd... Ik heb het zwaar te pakken. Ik kan er niet over zwijgen, zou het aan elke mens die mijn pad kruist willen vertellen, ik voel de kriebels in mijn buik als ik eraan denk en vooral, ik wil nog, en het liefst heel snel... trailrunnen Ik wist dat het leuk was, ik heb al eerder omhoog en naar beneden gelopen in Zwitserland . Maar toen dacht ik dat het een toevalstreffer was, een one-night-stand sort of speak. Maar het is vandaag duidelijk gebleken: ik ben een hopeloos geval van madly, over mijn oren, stapelzotte verliefdheid.  Een oudere wijze man zei me vooraf dat je geen muziek nodig hebt om te trailrunnen. Voor een muziek-loper als ik is dat moeilijk te geloven. Hij vertelde ook dat de sfeer bij een trailrun helemaal anders was, veel intiemer. Hij zei ook dat je de neiging hebt om anderen voor je te willen inhalen, dat je wil het gevoel hebt dat je vliegt.

Vuil!   Een loper die loopt en zweet zoals ik (nee linde, niet zoals jij, jij zweet zelfs niet na een marathon) heeft de nodige wassen te doen. Stinkende wassen, van gezonde stinkende lijven, of lijf, enkelvoud, mijn single status heeft zo zij voordelen. moeke stinkt! Anyway, als je je was doet zoals normaal (voor mij betekent dat op 60 graden volle gas), zal je merken dat de geur er niet helemaal uit gaat. Als je je versgewassen mooie looptenue weer aanhebt merk je bij de minste activiteit dat je kleren pas echt beginnen te stinken. Niet meer -gezonde lijvengeur stinken- maar een werkelijk afstotelijke geur die mijn single status ook niet verder helpt :-) Het is een doordringende geur waar ik zelf zo snel mogelijk van wil weglopen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar oplossingen. Mijn zeer praktischs zus pakt het erg pragmatisch aan: teveel stinken, gewoon nieuwe kleren kopen! Boeiend, als je heel vaak wil wisselen van outfit maar niet een optie voor mij wegens beperkt